„Wspomnienie o Aleksandrze Karczewskim” – Józef Raczko

Aleksander Karczewski

Aleksander Karczewski


Dnia 16 czerwca 1965 roku zmarł sekretarz Rady Zakładowej naszej fabryki tow. Aleksander Karczewski. Praktyczną naukę zawodu tow. Karczewski rozpoczął po powrocie z wojska w 1921 roku w Zakładach Mechanicznych Bormann, Szwede i Spółka. Tam otrzymał kwalifikacje ślusarza i pracował do 1928 roku.

Do naszego zakładu przyszedł w roku 1928 na stanowisko ślusarza narzędziowego. Na tym stanowisku pracował do roku 1940. Już w tym okresie należał do zespołu pracowników, którzy kształtowali w załodze socjalistyczną świadomość.

W roku 1940 przeszedł do pracy na płycie traserskiej, na której pracował do chwili upaństwowienia naszej fabryki. Po wyzwoleniu stanął w pierwszych szeregach tych, którzy byli niezbędni przy odbudowie Warszawy. W zakładzie angażował się coraz bardziej w pracę społeczną. Był jednym z organizatorów samorządu robotniczego w WFP. W 1945 roku wstąpił do PPS, a następnie do śmierci był w PZPR.

Tow. Karczewski był członkiem Zarządu Związku Zawodowego Metalowców, a przez prawie cztery kadencje przewodniczył naszej Radzie Zakładowej. Poza zakładem pełnił funkcję ławnika. Za udział w Powstaniu Warszawskim został odznaczony Krzyżem Walecznych. Za pracę przy odbudowie stolicy i działalność społeczną otrzymał Srebrny Krzyż Zasługi, a za pracę zawodową został odznaczony Odznaką Przodownika Pracy.

Jego prostolinijność, postawa społeczna i wieloletnia służba dla dobra klasy robotniczej zyskały mu pełne zaufanie i uznanie naszej załogi.


Z artykułu Józefa Raczki, Towarzysz Aleksander Karczewski nie żyje, „Wafapomp”, 1965, nr 3 (5).